Lp.
|
Nazwa pojęcia |
Definicja
|
Źródło
|
1. |
Grawerowanie |
Zdobienie metalu (żłobienie) różnymi wzorami za pomocą rylców grawerskich lub elektrycznej maszyny grawerskiej.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Sękowski J: Konserwacja broni białej z elementami bronioznawstwa. Wyd. Nauk. Semper, Warszawa 2008
|
2. |
Hełm |
Główny element ochronny głowy składający się z półkolistego dzwonu, zamknięty lub otwarty. Wykonany z jednego lub kilku kawałków blachy nitowanej lub zgrzewanej. Przez wieki wykształciło się kilkadziesiąt odmian hełmów, od bojowych, turniejowych i paradnych na ozdobnych, które spełniają wyłącznie rolę reprezentacyjną.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Bellona, Warszawa 2005
|
3. |
Imadło kowalskie |
Narzędzie stołowe, składające się dwóch szczęk zespolonych gwintowana śrubą. Odpowiednie przekręcenie śruby powoduje rozwieranie lub ściskanie szczęk.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Kowalstwo: Rzemiosło artystyczne. Arkady, Kraków 2006
|
4. |
Karacena |
Polska zbroja łuskowa stworzona w XVII w. w okresie tzw. kultury sarmackiej, staropolskiej. Wykształciła się ze zbroi persko-indyjskich. Wszystkie elementy zbroi składają się z metalowych łusek nachodzących na siebie, przyszytych do płatów skóry. W Polsce karaceny miały głównie charakter reprezentacyjny, wykonywano je głównie dla hetmanów i królów.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. Wydaw. Nauk. PWN, Warszawa 1998
|
5. |
Karwasze |
Elementy ochronne przedramienia (zawsze występują w parze), w kształcie liścia, łyżki o zaokrąglonym profilu. Karwasze posiadają bransolety, które za pomocą rzemieni lub klamer spina karwasze na przedramieniu.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Wydaw Bellona, Warszawa 2005
|
6. |
Kowadło |
Metalowy blok żelazny, najczęściej służący do obróbki metalu na zimno i gorąco. Służy do rozkuwania metalu, kształtowania przy użyciu różnego rodzaju młotów.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Kowalstwo: rzemiosło artystyczne. Arkady, Kraków 2006
|
7. |
Misiurka |
Typ hełmu, ochrony głowy, typu wschodniego. Najczęściej stalowe umbo, do którego zamontowana jest plecionka kolcza chroniąca kark, szyję i policzki.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998
|
8. |
Naczółek |
Forma płyty odpowiednio wyprofilowanej, chroniącej głowę konia, głównie pysk, oczy i chrapy. Jeden z elementów zbroi końskiej
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Bellona, Warszawa 2005
|
9. |
Napierśnik |
Najważniejszy element ochronny zbroi, wykuwany najczęściej z jednego kawałka, płatu blachy. Czasem łączony z ruchomymi folgami oraz innymi elementami ochronnymi. Chroni korpus wojownika.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Bellona, Warszawa 2005
|
10. |
Niciarka |
Często stempel metalowy z zagłębieniem w celu osadzenia łebka nita – trzpień nita sklepuje się młotkiem w ten sposób łącząc dwie płaszczyzny.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980
|
11. |
Nożyce dekarskie |
Narzędzia używane do cięcia blach o różnych grubościach. Stosuje się nożyce ręczne do cięcia blach cienkich o grubości do 1 mm, nożyce dźwigniowe do blach o grubości do 5 mm, oraz nożyce gilotynowe do blach o grubości do 32 mm. Używane są także nożyce elektryczne z wymiennymi ostrzami do blach o grubości do 4 mm.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980
|
12. |
Numeratory |
Stemple metalowe, na jednym końcu zakończone cyfrą, literą lub odpowiednim wzorem. Służą do odbijania wzoru w metalu, numeru, litery, wzoru.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Metaloplastyka: technika formowania, kucia i spajania. Arkady, Kraków 2006
|
13. |
Obojczyk |
Część zbroi, występująca z nią lub osobno, chroniąca szyję i kark. Przednia płyta i tylna często o kształcie sercowatym, połączone ze sobą za pomocą klamerek lub rzemieni.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998
|
14. |
Oksydacja |
Obróbka cieplna lub zimna metalu, której celem jest stała zmiana barwy metalu. Proces pokrywania metali cienką warstwą tlenków.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980
|
15. |
Polerka |
Ręczne lub elektryczne urządzenie do szlifowania lub polerowania metali. Na taśmie lub krążku znajduje się materiał ścierny o różnej granulacji. Służy głównie do polerowania metali i nadawania im połyskliwej barwy.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali, Tomy I-IV. WSiP, Warszawa 1980
|
16. |
Przyłbica |
Rodzaj hełmu z opuszczaną zasłona przednią używany głównie w średniowieczu, ale także na polach bitewnych I Wojny Światowej. W literaturze spotykamy często termin „przyłbica” odnoszący się wyłącznie do samej zasłony, co oczywiście jest błędem.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998
|
17. |
Punktak repuserski |
Przyrząd w kształcie stempla do wybijania odpowiednich wzorów na blasze w postaci wgłębień, dających po drugiej stronie (awersie) wypukły wzór.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali, Tomy I-IV. WSiP, Warszawa 1980
|
18. |
Rowkarka |
To rodzaj walcarki służącej do wytłaczania na zimno w blasze bruzd i rowków. W zależności od końcówek i krążków możemy dobrać odpowiedni kształt rowka.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie:: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980
|
19. |
Ryngraf |
Blacha kształtem zbliżona do miniaturowego napierśnika lub przedniej płyty obojczyka, często o kształcie półksiężyca lub sercowatym. Ryngraf chronił szyję oraz klatkę piersiową. Od XVII wieku używany w Polsce jako symbol dewocjonalno-wojskowy, umieszczano na nim wizerunki maryjne lub postacie świętych patronów. W kulturze polskiej funkcjonuje do chwili obecnej.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998
|
20. |
Rysik |
Zaostrzony pręt służący jako znacznik do blachy lub jako rylec do zaznaczania kształtu szablonu na blasze.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A. A.: Metaloplastyka: technika formowania, kucia i spajania. Arkady, Kraków 2006
|
21. |
Rytowanie |
Zdobienie metalu w postaci żłobień i linii wykonywanymi za pomocą odpowiednich rylców.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Sękowski J: Konserwacja broni białej z elementami bronioznawstwa. Wyd. Nauk. Semper, Warszawa 2008
|
22. |
Szmelcowanie |
Pokrywanie metalu na gorąco tłuszczem zwierzęcym lub roślinnym i przepalaniem. W efekcie uzyskuje się szklistą powłokę ochronną w kolorze czerni aż do błękitnego.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980
|
23. |
Szyszak |
Hełm otwarty o półkolistym dzwonie w kształcie stożka. Do dzwonu zamontowane są osłony twarzy zwane policzkami. Dodatkowo szyszak posiada nakarczek chroniący szyję i kręgi szyjne. Z przodu znajduje się daszek ruchomą osłona nosa zwaną nosalem. Rozpowszechniony od wschodu do zachodu, w Polsce głównie znany z odmian husarskich.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998
|
24. |
Trawienie |
Metoda chemiczna tworzenia wzorów na blasze przy użyciu kwasów.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Sękowski J: Konserwacja broni białej z elementami bronioznawstwa. Wyd. Nauk. Semper, Warszawa 2008
|
25. |
Wełna stalowa |
Cienkie włókna stalowe o różnej grubości, ciasno ze sobą zbite. Służą głównie do oczyszczani powierzchni metalowych lub ich polerowania.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980
|
26. |
Wybijak |
Pręt metalowy zaostrzony na jednym końcu. W zależności od nadania końcówce odpowiedniego kształtu, można na blasze wybijać odpowiednie wzory (linie, punkty, krzyże).
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Kowalstwo: rzemiosło artystyczne. Arkady, Kraków 2006
|
27. |
Zbroja |
Kompletna lub częściowa ochrona ciała przed ciosami oraz bronią miotającą. Wykonana najczęściej z metalu lub skóry, często z zastosowaniem obydwóch materiałów jednocześnie. Zbroja służyła do ochrony człowieka, stosowane były również zbroje do ochrony zwierząt np. koni. Przez wieki wykształciły się dziesiątki typów zbroi: płytowe, kolcze, skórzane, karacenowe, bastardowe.
|
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998
|